Extra Artikelen

Een Duitse bunker uit WO II vormde het fundament waarop in 1969 de Woolloomooloo werd gebouwd. De bunker zelf werd door de Duitse Wehrmacht in 1941 opgericht in en onder de tuin van PhRM. Begin zestiger jaren werd het bovengrondse gedeelte van de bunker afgebroken om plaats te maken voor de Nieuwe Eetzaal en vergaderruimten.
Sander Ruys, oud-HBK en lid van de Woolloomooloo Commissie 1973-75 (zoals het Petit Comité toen heette) dook in de archieven en maakte een minitieuze reconstructie van deze bouwgeschiedenis. Een klein deel daarvan is terecht gekomen in Woolloomooloo – De eerste vijftig jaar, maar hier voor het eerst is het long-and-dirty van de betonnen wortels van de Woo.

Op 22 januari 1970 werd de Woolloomooloo geopend met een optreden van Fools Paradise, de huisband van het corps, en Veronica’s Drive In Show. Hier vraagt Marten Otten, Pesident van de eerste discobarcommissie, een plaatje aan bij dj Lex Harding.

Het moet ergens midden jaren 80 geweest zijn. De band Simply Red was vrij beroemd. Ze hadden een concert in Vredenburg waar ik helaas niet naar toe kon omdat ik moest draaien in de Woo. Rond één uur verspreide het gerucht zich dat de band in de Woo was. Ik had in de Oor gelezen dat de zanger Mick ‘Red’ Hucknall helemaal weg was van oude onbekende jaren 60 soul muziek en dat hij cassettes meedroeg met nummers die hij gevonden had.

Op 23 januari 2020 – twee dagen na de uitreiking van het eerste exemplaar van Woolloomooloo – De eerste vijftig jaar – vroeg Neil van der Linden (dj 1975-1980) per e-mail wat er was gebeurd met zijn bijdrage Op zoek naar Dunya Yunis, die hij in juni 2019 bij de redactie had ingeleverd. Daarop volgde een korte e-mail correspondentie

Vanaf de vroegste jaren zeventig tot in het nieuwe milennium was de Woo iedere avond beschikbaar onder het motto ‘364 dagen per jaar open’. Toen na de eeuwwisseling de zondag- en maandagavond leken op voorbodes van ‘dansen-in-de-anderhalve-meter-samenleving’ (een handjevol bezoekers per avond) werd dat motto met pijn in het hart losgelaten en was de Woo nog maar vijf dagen per week open. Voor die tijd was de Woo alleen op Eerste Kerstdag gesloten. Pasen, Pinksteren, Oudjaarsavond en zomervakanties: de Woo trok zich er niets van aan en was open. Zo ook op Kerstavond (24 december), een favoriete draaiavond van Jan Westerman (dj 1976-1980) die er onderstaand verhaal over schreef.

Jaap van Opstal was de eerste ‘regelaar’ van de dj’s van de Woolloomooloo en lid van de eerste Woolloomooloo Commissie (1969-70). In die begintijd hield het regelen vooral in het vinden van USC leden met een beetje oor voor popmuziek en tijd en zin om af en toe tot diep in de nacht plaatjes te draaien voor het nog groene, maar snel groeiende Woo publiek. In de loop van 1970 nam medicijnen student Jan Scheffer het regelwerk over en introduceerde onder meer de twee-wekelijkse dj vergadering, waarop de avonden werden verdeeld en de aanschaf van nieuwe singles werd besproken. Bij het 25-jarig bestaan schreef Jan dit verhaal, dat te lang was om integraal af te drukken in Woolloomooloo – De eerste vijftig jaar, maar hier alle ruimte krijgt.